Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2018
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Gizem Çakır
Danışman: NAİME ALTAY
Özet:Araştırma, kronik hastalığı olan ilkokul çocuklarının ebeveynlerine ve öğretmenlerine göre okuldaki gereksinimlerinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma, Ankara ilinin Yenimahalle ilçesine bağlı ilkokullar arasından seçilen 10 okulda, 02.05.2018-06.06.2018 tarihleri arasında yürütülmüştür. Araştırmanın örneklemini 69 ebeveyn ve 69 öğretmen oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında, Ebeveyn ve Çocuk Tanımlayıcı Bilgiler Formu , Öğretmen Tanımlayıcı Bilgiler Formu , Kronik Hastalığı Olan İlkokul Çocuklarının Okuldaki Gereksinimlerini Belirleme Formu ve Okul Tanımlayıcı Bilgiler Formu kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen verilerin araştırmacılar tarafından yüzdelik ve sayısal değerleri alınmıştır. Araştırmamızda tanıları en fazla olan ilk 3 kronik hastalık sırasıyla astım (%30,4), Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (%18,8) ve epilepsi (%15,9) dir. Çocukların yaş ortalaması 8,71±1,17, tanı yaşı ortalaması 3,36±2,75 tir. Ebeveynlerin %13,0 ı çocuklarının gereksinimlerini karşılamak için okulda beklemektedir. Öğretmenlerin %94,2 sinin çalışma deneyimi on yıl ve üzerindedir. Okulların hiçbirisinde kronik hastalıklara müdahale için acil eylem planının geliştirilmediği ve revir olmadığı belirlenmiştir. Ebeveynlerin %50,7 si, öğretmenlerin %75,4 ü çocuğun okuldaki kronik hastalık yönetiminde kendilerini yeterli hissetmediğini belirtmiştir. Ebeveynler öğretmenlerden daha fazla çocukları için fiziksel gereksinim belirtmişlerdir. Öğretmenlerin %58,0 ı çocukların acil durum ilaçlarının olup olmadığını, %52,2 si çocukların ilaçlarını alırken yardıma gereksinimi olup olmadığını bilmemektedir. Öğretmenler ebeveynlere göre daha fazla psikososyal sorun belirtmişlerdir. Ebeveynlerin %11,6 sı çocuğunun sınıf arkadaşlarıyla ve diğer çocuklarla sorun yaşayıp yaşamadığını bilmemektedir. Çocukların okul başarısını çok iyi olarak ifade eden ebeveynlerin oranı öğretmenlere göre daha yüksektir. Hastalığın çocukların okul başarısını etkilediğini belirtme durumu ebeveynlerde öğretmenlere göre daha yüksektir. Sonuç olarak, kronik hastalığı olan çocukların okuldaki gereksinimlerini belirlemede ebeveynler ve öğretmenler arasında farklılıkların olduğu görülmektedir. Okul sağlığı hizmetlerinde ebeveynler ve öğretmenler arasındaki işbirliğinin çocukların gereksinimlerinin karşılanmasını sağlayacağı düşünülmektedir.