Primer hipertansif hastalarda erken organ hasarı ve nötrofil jelatinaz ilişkili lipokalin (NGAL) seviyesi


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2018

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: SERDAR GÖKHAN NURKOÇ

Danışman: ASİFE ŞAHİNARSLAN

Özet:

Giriş ve Amaç: Hipertansiyonun yol açtığı uç organ hasarı erken dönemde iken bazı parametreler ile saptanabilmektedir. Erken tanı ve tedavi ile bu etkiler geri döndürülebilir ya da hastalık gelişmeden kontrol altına alınabilir. Komplike HT’ nin erken saptanması ve tedavi edilmesi hedef organlar üzerindeki etkisini önleyecektir. Bu çalışmanın amacı;NGAL’ in komplike HT’ u öngörebilmesini saptamaktır. Materyal ve Metot: Çalışmaya 46 HT’ li hasta, 21 sağlıklı gönüllü alındı. Tüm hastalara tansiyon arteryel ölçümü yapıldı ve EKG çekildi. Çalışmaya katılan tüm bireylerde ekokardiyogarfik inceleme; parasternal uzun, kısa aks, apikal dört boşluk, iki boşluk, üç boşluk görüntüleri eşliğinde iki boyutlu, M-Mode, renkli doppler, CW- Doppler ve PW doppler kullanılarak yapıldı. LV morfolojisi ve geometrisi, sistolik ve diyastolik fonksiyonları ASE (the American Society of Echocardiography) kılavuzlarında önerildiği gibi analiz edildi. Tüm olgularda ekokardiyografi görüntüleri kaydedilerek bu görüntüler üzerinden pik sistolik strain analizi yapıldı. HT’ li bireylerde retinopati varlığının araştırılması için göz dibi incelemesi yapıldı. Ayrıca her bir hastadan birer tüp kan alınıp santrifüj edildikten sonra plazma kısmı -80 derecede muhafaza edildi.Daha sonra bu 75 plazmalar NGAL kiti ile ELISA yöntemi ile çalışıldı ve NGAL değerleri belirlendi. Bulgular: GLS değerinin hipertansif grupta (%-18.2±4.8), sağlıklı bireylere (%-23.7±3.2) göre anlamlı derecede azalmış olduğu saptandı (p<0,001). Hipertansif hastalarda LV diyastolik disfonksiyon ile GLS değeri arasındaki ilişkiye bakıldığında; evre sıfır diyastolik disfonksiyonlu grupta GLS değeri % -24.0±2.7, evre 1 diyastolik disfonksiyonlu grupta %-19.4±5.4 ve evre 2 diyastolik disfonksiyonlu grupta ise % -16.6±3.5 olarak saptandı (p<0.001). NGAL düzeyi ise evre sıfır diyastolik disfonksiyonlu grupta 144.1±16.2 ng/ml, evre 1 diyastolik disfonksiyonlu grupta 159.8±17.8 ng/ml ve evre 2 diyastolik disfonksiyonlu grupta ise 163.7±18.6 olarak saptandı (p:0.001). Diyastolik disfonksiyonu olan gruplar ile diyastolik disfonksiyonu olmayan gruplar arasında hem NGAL düzeyleri hem de GLS yüzdelikleri istatistiksel olarak anlamlı değerlerde saptandı. Retinopati saptanan hasta sayısının az olması nedeniyle gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bulgular saptanmadı. 42 hastada ise komplike hipertansiyon saptandı. Bu durumda NGAL düzeyinin 144.3 ng/ml olması komplike HT’yi 0.872 duyarlılık, 0.65 özgüllük değerleri ile öngördüğü bulundu. Sonuç: Çalışmamızda NGAL' in komplike hipertansiyonu erken dönemde öngörebileceğini bulduk. Klinik pratiğimizde belirlenen NGAL düzeylerinin kullanılması halinde, komplike hipertansiyonu olan hastaların tespit edilmesi için kolay ve kullanışlı bir yaklaşım olabilir.