Kendiliğinden düzenlenme yöntemiyle biyouyumlu yüzey tasarımı


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2009

Öğrenci: ADEM ZENGİN

Danışman: TUNCER ÇAYKARA

Özet:

Bu çalışmada, sırasıyla 3-glisidoksipropildimetilmetoksisilan (MAES), 3-glisidoksipropilmetildimetoksisilan (DAES) ve bis (3-aminopropil) sonlu poli (dimetilsiloksan) (PDMS) molekülleri kullanılarak Si(100) yüzeyleri üzerine kendiliğinden düzenlenen tekli ve çoklu tabakalar hazırlanmıştır. MAES'ın silikon yüzeyinde tek tabaka oluşturduğu, DAES ise silikon yüzeyinde çoklu tabakalar oluşturarak düzenlendiği belirlenmiştir. İkinci aşamada hazırlanan epoksi sonlu yüzeyler üzerine PDMS kovalent olarak bağlanmıştır. Hazırlanan yüzeylerin karakterizasyonu atomik kuvvet mikroskobu(AFM), elipsometre, Fourier Transform İnfrared spektroskopisi (FTIR), X-ışınları fotoelektron spektroskopisi (XPS) ve su değme açısı ölçümleri kullanılarak yapılmıştır. XPS spektrumunda bulunan C1s ve N1s pikleri MAES, DAES, MAES-PDMS, DAES-PDMS moleküllerinin silikon yüzeyine kovalent olarak bağlandığını göstermektedir. MAES, DAES ve bu v yüzeyler üzerindeki polimerik tabakaların ortalama kalınlıkları sırasıyla 0.8 nm, 2.9 nm, 4.8 nm ve 5.4 nm olarak belirlenmiştir. MAES, DAES, MAES-PDMS, DAES-PDMS tekli ve çoklu tabakaların su değme açıları sırasıyla 600, 430, 730 ve 630 olarak belirlenmiştir. AFM analizi, hazırlanan her bir yüzeyin farklı topografi ve RMS değerine sahip olduğunu göstermiştir. Polimer katkılı ve amino uçlu yüzeyler üzerine protein adsorpsiyonu protein-A kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Hazırlanan yüzeylerin antijen-antibadi etkileşmesi ise Flüoresans etiketli anti-hIgG kullanılarak gerçekleştirilmiştir ve yüzey desenindeki değişiklikler Flüoresans mikroskobu kullanılarak belirlenmiştir. Hazırlanan amin sonlu yüzeyler antijen/antibadi etkileşimde kullanılabileceği gibi DNA, hücre, enzim immobilizasyonunda da kullanılabilir.