YAPILANDIRMACI EĞİTİM YAKLAŞIMININ İLKÖĞRETİM İKİNCİ KADEME FEN VE TEKNOLOJİ ÖĞRENCİLERİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2009

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: İbrahim YÜKSEL

Danışman: SUNA KALENDER

Özet:

Araştırmanın amacı; ilköğretim okullarındaki Fen ve Teknoloji dersinde davranışçı ve yapılandırmacı öğretim yaklaşımları ile ilgili olarak özellikle 8. sınıfta öğrenim gören öğrencilerin motivasyon, içerik, eğitim durumları, değerlendirme ve öğretmenlerin motivasyon, amaç, içerik, eğitim durumları, değerlendirme boyutları hakkındaki görüşleri arasındaki farklılıkların sınanmasıdır. Araştırmanın evrenini Kocaeli ilinin Körfez İlçesinde bulunan bütün ilköğretim okullarında eğitim gören öğrenciler ve bu okullarda görev yapan öğretmenler oluşturmaktadır. Araştırmanın örnekleminde ise; Kocaeli Körfez ilçesinde rastgele seçilmiş yapılandırmacı yaklaşımı kullanan 20 öğretmen, bu okullarda öğrenim gören 100 öğrenci ve davranışçı yaklaşımı kullanan 20 öğretmen, bu okullarda benzer kültürel özelliklere sahip 100 öğrenci yer almaktadır. Anket soru maddeleri ile elde edilen verilerin analizinde istatistiksel teknik olarak, öğretmen ve öğrencilerin görüşlerini genel olarak açıklayabilmek için frekans analizi, gruplar arasında görüş farklılıklarının olup olmadığını bulabilmek için de iki seçenekli hallerde t testi yapılmış, fark halinde iki gurubun aritmetik ortalamalarına bakılmıştır. Ayrıca dersi sevme durumuna bağlı ve başarı durumu karşılaştırması için crosstab analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda, öğrenci görüşleri bakımından yapılandırmacı fen ve teknoloji uygulamalarının motivasyon, eğitim durumları ve değerlendirme boyutlarında fark yok iken, içerik boyutunda davranışçı öğretim uygulamaları lehine fark vardır. Öğrenciler hazır bilgiden hoşlanmaktadırlar ve bilgiyi kendilerinin yapılandırılması zor gelmektedir. Öğretmen görüşleri bakımından yapılandırmacı fen ve teknoloji öğretim uygulamalarının motivasyon, amaç, içerik ve eğitim durumları ve değerlendirme boyutlarında davranışçı fen ve teknoloji öğretim uygulamalarından daha etkili olduğu görülmüştür.