Ortaöğretim Matematik Öğretmeni Adaylarının Cebir Alanındaki Argümantasyon Ve İspat Süreçleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Matematik Eğitimi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: REYHAN UYSAL

Danışman: Ahmet Arıkan

Özet:

Bu tez çalışmasının amacı, öğretmen adaylarının, matematiksel problemleri çözerken

ortaya çıkan argümantasyon ve ispat sürecinin incelenerek, arasındaki ilişkilerin açığa

çıkarılmasıdır. Bu amaç kapsamında argümantasyon ve ispat süreci arasındaki ilişkinin

kullanılan farklı ispat tekniklerine göre nasıl değişkenlik gösterdiğini ortaya çıkarmak da

amaçlanmıştır.Araştırmanın katılımcıları, 2017-2018 eğitim öğretim yılının bahar

yarıyılında, Ankara’da bir devlet üniversitesinin matematik eğitimi bilim dalının ikinci ve

üçüncü sınıfında öğrenim gören 4 öğretmen adayından oluşmaktadır. Veriler görüşme

tekniği kullanarak toplanmış olup; verilerin analizinde Toulmin modeli ve Toulmin

modeline entegre edilmiş ckȼ modeli kullanılmıştır.Araştırma sonuçları, öğretmen

adaylarının, matematiksel problemlerin çözümünde ortaya çıkan argümantasyon ile ispat

süreci arasında; yapısal ve bilişsel süreklilik, yapısal süreklilik-bilişsel mesafe, yapısal

mesafe-bilişsel süreklilik, yapısal ve bilişsel mesafe biçiminde ilişkilerin olduğunu

göstermektedir. Öğretmen adayları bilişsel mesafenin olduğu durumlarda ispatı

tamamlamakta zorlanırken yapısal mesafenin olduğu durumlarda etkilenmemişlerdir.

Çünkü cebirsel problemler genel olarak dedüktif bir yapıya sahip olduğundan yapısal

mesafe kaçınılmaz olmuştur. Buradan yola çıkarak seçilen ispat tekniğinin de iki süreç

arasındaki ilişkiyi etkilemediği söylenmiştir. Bilişsel sürekliliğin görüldüğü durumlarda ispatın başarıyla tamamlanması beklenirken öğretmen adayları her zaman ispatı başarıyla

tamamlayamamıştır. Bu durumun nedeni ise ispat sürecinde dedüktif adımların

oluşturduğu zincirin zorluğudur. İspat teknikleri iki süreç arasındaki ilişkiyi etkilemezken

ispatın tamamlanıp tamamlanamamasını etkilemektedir. Çünkü argümantasyon sırasında

hipotezin ispatı için en doğru tekniğe karar verilmesi gerekmektedir. Araştırma esnasında

öğretmen adaylarının en doğru tekniğe karar vermek yerine kullanabildiği ya da sevdiği

tekniği tercih ettiği gözlemlenmiştir. Buradan yola çıkarak matematik eğitimcilerine;

öğrencilerini ispat yapabileceği etkinliklerle karşılaştırmaları, bu etkinlikler sırasında

ispata dair argümanlar ürettiği argümantasyonu yaşamalarına fırsat vermeleri, öğrencilerin

tüm ispat tekniklerini aynı beceride kullanabilmelerini sağlayacak çeşitli etkinlikler

yapmaları önerilmiştir. Matematik eğitimi araştırmacılarına ise cebirsel problemler

dışındaki matematiksel problemlerin çözümünde ispat tekniklerinin argümantasyon ve

ispat süreci arasındaki ilişkiyi etkileyip etkilemediği, etkiliyorsa nasıl bir etki olduğunun

araştırılması önerilmiştir.

Anahtar Kelimeler: Argümantasyon, Matematiksel ispat, Toulmin modeli