Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, BİLGİSAYAR VE ÖĞRETİM TEKNOLOJİLERİ EĞİTİMİ ANABİLİM DALI, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2021
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: YASEMİN YAYLA
Danışman: Sibel Somyürek
Özet:
Bu araştırmanın amacı, sosyal bir öğrenme ortamı kullanılarak öğrencilerin geometriyi gerçek hayatla ilişkilendirmelerini sağlayacak yapılandırmacı yaklaşıma uygun bir öğretim uygulaması sonucunda, ortaokul öğrencilerinin geometriye yönelik öz yeterlik inançlarındaki değişimin, sosyal öğrenme ortamındaki deneyimlerinin, öğrenme sürecine ve öğrenme ortamına yönelik görüşlerinin incelenmesidir. Araştırma durum çalışması yöntemiyle gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın nicel verileri, Cantürk-Günhan ve Başer (2007) tarafından geliştirilen geometriye yönelik öz-yeterlik ölçeğinden elde edilmiştir. Nitel veriler ise görüşme formları, anketler, yansıtma soruları, öğrencilerin sistemle olan etkileşimleri (gerçekleştirilen haftalık etkinlikler, yaptıkları beğeniler, yorumlar ve tartışma sorularına verilen cevaplar ile arkadaşlarının cevaplarına yaptıkları yorumlar) ve araştırmacı tarafından alınan gözlem notları aracılığı ile toplanmıştır. Araştırmanın çalışma grubu, Ankara ili Çankaya ilçesinde bulunan bir devlet okulunda 2019-2020 eğitim öğretim yılında öğrenim görmekte olan 6. Sınıf öğrencileridir. Araştırmada kullanılan öğrenme ortamı Jonassen (1991) tarafından geliştirilen yapılandırmacı öğrenme ortamı tasarım ilkeleri göz önünde bulundurularak hazırlanmıştır. 20 Nisan 2020 ve 29 Mayıs 2020 tarih aralığında süren uygulama boyunca tüm etkinlikler, sosyal bir öğrenme platformu olan Edmodo üzerinden öğrencilerle paylaşılmıştır. 6 hafta süren uygulama boyunca, öğrencilere daha önce geometriyle ilgili öğrendikleri teorik bilgileri gerçek hayatla ilişkilendirmelerini sağlayacak etkinlikler
viii
verilmiştir. Her hafta sunulan iki ya da üç etkinlik kapsamında, öğrencilerden günlük hayatta karşılaştıkları kare, dikdörtgen gibi çeşitli geometrik şekillerle ilgili kendilerine ilginç gelen örnekleri fotoğraflayarak Edmodo sisteminde oluşturulan kapalı grupta uygun etiketlerle arkadaşları ile paylaşmaları istenmiştir. Ayrıca, sisteme yükledikleri geometrik şekillerle ilgili istenilen hesaplamaları yapmaları ve zaman tünelinden ve tartışma forumundan paylaşılan sorularına yanıt vererek, arkadaşlarının yanıtları arasında katılmadıklarına gerekçelerini de belirterek yorum yapmaları ve o hafta gerçekleştirdikleri etkinliklere yönelik yansıtma sorularını cevaplamaları istenmiştir. Bunlara ek olarak, uygulama kapsamında öğrencilerden arkadaşlarının yükledikleri üçgen, geometrik cisim ve bayrak örneklerini sınıflandırmaları ve en beğendikleri fotoğrafları gerekçeleri ile birlikte paylaşmaları istenmiştir. Araştırmadan elde edilen nicel veriler Wilcoxon İşaretli Sıralar testi ve Bağımlı Örneklemler t-Testi kullanılarak, nitel veriler ise içerik analizi yöntemi ile incelenmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre; yapılan uygulama sonrasında öğrencilerin geometriye yönelik öz yeterliğinde anlamlı bir artış olduğu görülmüştür. Ayrıca, ölçeğin üç ayrı boyutunda da son test lehine farklılık meydana geldiği, Olumlu Öz-yeterlik İnançları ve Olumsuz Öz-yeterlik İnançları alt boyutlarında istatistiksel olarak bu farkın anlamlı olduğu belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin sosyal öğrenme ortamındaki deneyimleri ile öğrencilerin öğrenme sürecine ve öğrenme ortamına yönelik görüşleri analiz edilmiştir. Uygulama sonrasında, öğrencilerin günlük yaşam matematik ilişkisini kurma, uygulama kapsamında araştırma yapma ve içerik üretme, sosyal medya ortamını öğrenme amaçlı kullanma, uygulama kapsamındaki sosyal etkileşimlerde bulunma ve uygulama kapsamındaki yansıtma sürecine yönelik genel olarak olumlu görüşlere sahip oldukları belirlenmiş, olumlu ve olumsuz görüşlerin nedenleri ortaya çıkartılmıştır. Bunlara ek olarak, uygulamaya yönelik öğrencilerin genel değerlendirmeleri ve uygulamada yaşanan problemler sunulmuştur. Anahtar Kelimeler : Web 2.0, Kullanıcı üretimli içerik, Sosyal medya, Sosyal öğrenme ortamı, Geometriye yönelik öz yeterlik inancı